Lieve allemaal.

Als eerste wil ik een ieder bedanken die zoveel liefs en moeite doen voor ons om ons een hart onder de riem te steken!!!Dit voelt zo ontzettend goed.

Onze Frank is dit weekend voor de tweede keer thuis,en het voelt heel dubbel.
Aan de ene kant heerlijk omdat hij bij ons is maar ook heel moeilijk omdat we hem geen vijf minuten alleen kunnen laten.Frank is nog geen een dag aanvalsvrij geweest,en krijgt het op ieder moment van de dag.
Tevens valt het afscheid nemen me elke keer weer zwaar, omdat je je zo ontzettend machteloos voelt maar weet dat het even niet anders kan.
We leven van dag naar dag en kunnen bijna niet vooruit denken laat staan plannen. Ook wil je dat Frank een zo normaal mogelijk leven blijft leiden want hij is nog maar elf en wat doe je dan allemaal graag leuke dingen.
Frank zit in ieder geval tot aan de grote vakantie nog in het epilepsiecentrum en tot die tijd moeten we stap voor stap verder kijken en soms afwachten en hopen en ook nog van elkaar genieten.
Ook de toekomst is onzeker wat betreft school, eerst moeten we de aanvallen onder de knie zien te krijgen.
En van daaruit voorzichtig verder kijken.Op dit moment worden we gewoon geleefd en gaan alle gewone dingen gewoon door!!Dit houd je ook op de been maar is ook erg confronterend.
In de weekenden proberen we een zo gewoon mogelijk gezin te zijn maar eigenlijk zijn we dat ook weer niet want mijn hele gezin is ontwricht dus je roeit met de riemen die je hebt.Ik hou me vast aan het feit dat ik denk dat we er met z'n allen sterker uit komen en elkaar nog hebben,en alleen even kwijt zijn op dit moment!
Jullie begrijpen dat dit mij veel energie kost en ik onmogelijk wat over heb om iets moois te creeeren.maar dat komt vanzelf wel weer.Ik probeer jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden.
Heel veel dank en liefs van mij voor jullie allemaal!!!

Hallo lieve allemaal,
Het gaat hier nog steeds niet goed!!!

Onze jongste zoon heeft de hele vakantie in het ziekenhuis gelegen
met aanvallen. Deze lijken op epilepsie maar is nog niet goed te achterhalen.
In het ziekenhuis zijn wij 24 per dag bij hem geweest,maar sinds afgelopen zaterdag
ligt hij in een speciale kliniek voor epilepsie. Waar hij dus intern zit en wij hem 1 keer
per week mogen bezoeken.Als het goed gaat mag hij de weekenden naar huis en moet dan
zondag weer terug.We hebben geen idee nog hoe lang hij hier moet blijven.Maar ik denk dat
jullie begrijpen dat dit een enorme impact op ons gezinsleven heeft.Het is ontzettend zwaar als
je kind van je gescheiden word.Maar op dit moment kunnen we hem echt niet thuis hebben.
Frank zit op zo'n 8 a 9 aanvallen per dag.
Ik heb niet de kracht en de tijd om mooie dingen te maken maar dat zal een ieder van jullie
begrijpen!!
Heel veel liefs van mij.
Yvon

Hallo lieve bloglezers

Door familieomstandigheden plaats ik voorlopig geen nieuwe creaties.
Wel probeer ik af en toe te kijken.
Ik hoop dat jullie mij wel blijven volgen,ondanks dat ik niet weet wanneer ik er precies weer ben.
Lieve groet Yvon

It's candy time.....

En deze keer bij mezelf!!!
Ik vind het zo ontzettend leuk om al die leuke en lieve berichtjes van jullie allemaal te lezen. Dus ik dacht daar ga ik wat voor terug doen. Dus ik heb wat leuke dingetjes met liefde bij elkaar gezocht en hier een pakketje van gemaakt. Wat papier,lintjes,glimmertjes, stempelafdrukjes,stickers,tape,en gestanste bloemen.
Het is de bedoeling dat ik deze candy verloot bij het bereiken van 100 volgers.
Daar moet je drie dingen voor doen.

*  word volger van mijn blog (als je dat nog niet bent) en niet alleen voor de candy maar ook voor 
    het volgen.
*  zet deze afbeelding op je eigen blog met een link in de sitebar.
*  laat een berichtje achter bij reacties.

Als ik de 100 volgers bereikt heb, maak ik de winnaar bekend.
Ik hoop op veel leuke reactie's, lijkt het je leuk om mee te doen en kans te maken, en vind je de dingen die ik maak leuk,ga dan nu volgen, want ik gun het iedereen!!!

Lieve groet 
Yvon